Kete shkrim na e dergoi djali qe merret me monitorimin e medias prane Ambasades PINK, dhe ne fakt ishte si nje tip "ajri i fresket" ne nje dite te mjegullt. Eshte e mrekullueshme kur lexon pak qartesi, thjeshtesi dhe terma te verteta qe i therrasin ndergjegjes, qartesise dhe urtesise kolektive.
E vetmja pjese ku ne kemi kundershtime eshte tek pjesa e fundit qe i kerkon shoqerise te aprovoje homoseksualizmin. Edhe pse kjo ne princip eshte e drejte, sepse ne fundit te fundit, komuniteti LGBT nuk kerkon gje pervecse nje shoqeri qe e pranon, kjo ne realitetin shqiptar nuk ben aq sens per aq kohe sa tradita dhe kultura aktuale shqiptare do ishte shume e lumtur nese njerezit LGBT do te vazhdonin te ishin te padukshem.
SHENIM: Ky shkrim nuk eshte prone e Ambasades PINK. Te gjitha te drejtat i perkasin autorit te saj dhe gazetes Shekulli. Qellimi i vetem i publikimit te ketij shkrimi eshte arritja e tij tek audienca LGBT ne vend dhe ruajtja ne arkivat tona.
Burim: http://www.shekulli.com.al/shekulli/2012/02/12/homoseksualizmi-dhe-homofobia/
Dr.Adem Harxhi
Homoseksualizmi dhe homofobia janë tema që vazhdimisht krijojnë debate dhe keqkuptime. Para disa ditësh në shtypin e përditshëm, kishte një diskutim për këto probleme. Me dëshirën që ju, miqtë e mi të rinj, të dini të orientoheni më mirë në këtë diskutim, i kthehem edhe një herë kësaj teme. Ju duhet ta pranoni faktin, se rreth jush ka edhe njerëz që janë ndryshe nga ju.
Që ta pranosh dhe ta duash veten ashtu siç je, duhet të kesh fituar vetëbesimin. Të rinjtë gay, lesbike dhe biseksualë, e kanë më të vështirë rrugën që duhet të bëjnë për të njohur veten. Kjo është arsyeja pse shokët e tjerë rreth tyre, ushqejnë ndjenja homofobike ndaj tyre.
Çdo ditë bëhen komente negative për këdo që nuk është 100% heteroseksual. Këto komente negative, zakonisht, i bëjnë homofobët. Urrejtja dhe intoleranca detyruese e homofobëve ndaj gay-ve, buron nga frika që ata ndjejnë, se mos edhe vetë janë homoseksualë. Askujt nuk i lejohet të përdorë etiketa, që synojnë të poshtërojnë ata që janë ndryshe. Njerëzit e shëndetshëm dhe që ndjehen të sigurtë, nuk i poshtërojnë të tjerët, nga që janë të ndryshëm. Ata nuk shqetësohen, pse të tjerët i akuzojnë se mbrojnë gay-të, lesbiket dhe biseksualët.
Shembuj të sjelljeve diskriminuese ndaj gay-ve gjenden në media, në fe dhe në ligj. Fatkeqësisht, disa fe i shikojnë gay-të dhe lesbiket si mëkatarë. Media, shpesh, etiketon keq këdo që është i ndryshëm. Minoritetet kanë shumë vite që e provojnë këtë padrejtësi.
Homofobia, që shkakton dhunën dhe keqtrajtimin e gay-ve, madje, edhe vrasjen e tyre, duket hapur në shoqëritë ku diskriminohen homoseksualët. Gazetat, kudo në botë, raportojnë shembuj tronditës të dhunës homofobike. Por, shumë krime homofobike mbulohen dhe kurrë nuk shfaqen në media ose në gjyq. Ju, me siguri keni dëgjuar për studentin e Rutger University, që në pranverë të vitit 2011 u hodh nga ura George Washington në New York. Ai u turpërua nga që shokët e panë të përfshirë në seks homoseksual.
Pse ekziston homofobia?
Shkak i homofobisë është qëndrimi kundër-gay i pjesës dërmuese të shoqërisë. Por këtu, nuk duhet të lëmë pa thënë se edhe “Marshimet e krenarisë gay”, nuk sjellin ndonjë të mirë. Nuk ka asnjë arsye që një gay, lesbike ose biseksual të jetë më krenar se një heteroseksual.
Seksualiteti, orientimi seksual dhe preferencat seksuale, janë pjesë e personalitetit të njeriut dhe gjithkush vepron sipas preferencave dhe mundësive të tij. Gjithkush vepron sipas dëshirës dhe nuk ka arsye që ata vetë ose të tjerët, të duartrokasin zgjedhjen e tyre. Çiftet me gjini të njëjtë kanë të drejtën, por aspak privilegjin, ta duan njëri-tjetrin. Kjo është njësoj si dhe për çiftet me sekse të ndryshme. Të gjithë, hetero ose homoseksualë, i ndjejmë njësoj nevojat emocionale dhe seksuale, për të qenë të lirë dhe të dashuruar.
Shumica nga ju janë heteroseksualë. Sipas statistikave, vetëm 2% e njerëzve janë homoseksualë. Ka disa vende ku kjo shifër raportohet më e madhe. Sipas një statistike amerikane të vitit 2002; 11.5% e grave dhe 6.2% e burrave të moshës 18-44 vjeç, kanë kryer disa kontakte seksuale me të njëjtin seks. Sipas një anketimi tjetër të vitit 1992, vetëm 4% e grave dhe 4.9% e burrave, kishin kryer kontakte të tilla homoseksuale. (Associated Press, MSNBC, Shtator 15, 2005; Tamar Lewin, New York Times 2005).
Nga kjo statistikë shihet qartë se në dhjetë vjet, kontaktet homoseksuale të grave janë trefishuar, ndërsa për burrat, rritja e kontakteve homoseksuale është më e vogël.
Disa nga ju qëndrojnë, siç i thonë, të mbyllur në dollap. Ata jetojnë si gay, lesbike, ose biseksualë të fshehur. E kuptoj arsyen pse ata zgjedhin ta mbajnë sekret identitetin e tyre seksual. Ata orientimin e tyre seksual ua shfaqin vetëm pak shokëve, ose fare pak prindërve. Ata duhet të gjejnë kurajën ta shfaqin orientimin e tyre seksual. Këtë duhet ta bëjnë vetëm në ambiente që i mbështetin.
Adoleshentët e rinj që ndjejnë se janë gay ose lesbike, bëjnë mirë të mos e afirmojnë dashurinë e tyre homoseksuale ende pa shkuar në gjimnaz. U lutem ta respektoni këtë këshillë: Prisni, që në kohën e duhur dhe në vendin e duhur të kuptoni kush jeni, heteroseksualë ose homoseksualë. Po qe se nxitoni të shfaqni prirjet tuaja seksuale para kohe, kjo mund të jete shkak për gabime qe do t’i vuani gjithë jetën.
Dua ta theksoj edhe njëherë, askush nuk e zgjodhi vetë të jetë homoseksual, gay, lesbike, ose biseksual. Homoseksualët dëshirojnë marrëdhënie seksuale të kënaqshme me seksin e njëjtë. Kjo është mënyra që ata zgjedhin për një jetë intime të mirë. Por kjo nuk është e mjaftueshme. Këto veprime homoseksuale duhet t’i aprovojë edhe shoqëria. Ata nuk duhet të bien ndesh me kulturën dhe traditën popullore të vendit. Çdo veprim që shkel rregullat dhe traditat e kulturës së vendit, e ka një çmim. Hapat duhet të hidhen me kujdes.
E vetmja pjese ku ne kemi kundershtime eshte tek pjesa e fundit qe i kerkon shoqerise te aprovoje homoseksualizmin. Edhe pse kjo ne princip eshte e drejte, sepse ne fundit te fundit, komuniteti LGBT nuk kerkon gje pervecse nje shoqeri qe e pranon, kjo ne realitetin shqiptar nuk ben aq sens per aq kohe sa tradita dhe kultura aktuale shqiptare do ishte shume e lumtur nese njerezit LGBT do te vazhdonin te ishin te padukshem.
SHENIM: Ky shkrim nuk eshte prone e Ambasades PINK. Te gjitha te drejtat i perkasin autorit te saj dhe gazetes Shekulli. Qellimi i vetem i publikimit te ketij shkrimi eshte arritja e tij tek audienca LGBT ne vend dhe ruajtja ne arkivat tona.
Burim: http://www.shekulli.com.al/shekulli/2012/02/12/homoseksualizmi-dhe-homofobia/
Dr.Adem Harxhi
Homoseksualizmi dhe homofobia janë tema që vazhdimisht krijojnë debate dhe keqkuptime. Para disa ditësh në shtypin e përditshëm, kishte një diskutim për këto probleme. Me dëshirën që ju, miqtë e mi të rinj, të dini të orientoheni më mirë në këtë diskutim, i kthehem edhe një herë kësaj teme. Ju duhet ta pranoni faktin, se rreth jush ka edhe njerëz që janë ndryshe nga ju.
Që ta pranosh dhe ta duash veten ashtu siç je, duhet të kesh fituar vetëbesimin. Të rinjtë gay, lesbike dhe biseksualë, e kanë më të vështirë rrugën që duhet të bëjnë për të njohur veten. Kjo është arsyeja pse shokët e tjerë rreth tyre, ushqejnë ndjenja homofobike ndaj tyre.
Çdo ditë bëhen komente negative për këdo që nuk është 100% heteroseksual. Këto komente negative, zakonisht, i bëjnë homofobët. Urrejtja dhe intoleranca detyruese e homofobëve ndaj gay-ve, buron nga frika që ata ndjejnë, se mos edhe vetë janë homoseksualë. Askujt nuk i lejohet të përdorë etiketa, që synojnë të poshtërojnë ata që janë ndryshe. Njerëzit e shëndetshëm dhe që ndjehen të sigurtë, nuk i poshtërojnë të tjerët, nga që janë të ndryshëm. Ata nuk shqetësohen, pse të tjerët i akuzojnë se mbrojnë gay-të, lesbiket dhe biseksualët.
Shembuj të sjelljeve diskriminuese ndaj gay-ve gjenden në media, në fe dhe në ligj. Fatkeqësisht, disa fe i shikojnë gay-të dhe lesbiket si mëkatarë. Media, shpesh, etiketon keq këdo që është i ndryshëm. Minoritetet kanë shumë vite që e provojnë këtë padrejtësi.
Homofobia, që shkakton dhunën dhe keqtrajtimin e gay-ve, madje, edhe vrasjen e tyre, duket hapur në shoqëritë ku diskriminohen homoseksualët. Gazetat, kudo në botë, raportojnë shembuj tronditës të dhunës homofobike. Por, shumë krime homofobike mbulohen dhe kurrë nuk shfaqen në media ose në gjyq. Ju, me siguri keni dëgjuar për studentin e Rutger University, që në pranverë të vitit 2011 u hodh nga ura George Washington në New York. Ai u turpërua nga që shokët e panë të përfshirë në seks homoseksual.
Pse ekziston homofobia?
Shkak i homofobisë është qëndrimi kundër-gay i pjesës dërmuese të shoqërisë. Por këtu, nuk duhet të lëmë pa thënë se edhe “Marshimet e krenarisë gay”, nuk sjellin ndonjë të mirë. Nuk ka asnjë arsye që një gay, lesbike ose biseksual të jetë më krenar se një heteroseksual.
Seksualiteti, orientimi seksual dhe preferencat seksuale, janë pjesë e personalitetit të njeriut dhe gjithkush vepron sipas preferencave dhe mundësive të tij. Gjithkush vepron sipas dëshirës dhe nuk ka arsye që ata vetë ose të tjerët, të duartrokasin zgjedhjen e tyre. Çiftet me gjini të njëjtë kanë të drejtën, por aspak privilegjin, ta duan njëri-tjetrin. Kjo është njësoj si dhe për çiftet me sekse të ndryshme. Të gjithë, hetero ose homoseksualë, i ndjejmë njësoj nevojat emocionale dhe seksuale, për të qenë të lirë dhe të dashuruar.
Shumica nga ju janë heteroseksualë. Sipas statistikave, vetëm 2% e njerëzve janë homoseksualë. Ka disa vende ku kjo shifër raportohet më e madhe. Sipas një statistike amerikane të vitit 2002; 11.5% e grave dhe 6.2% e burrave të moshës 18-44 vjeç, kanë kryer disa kontakte seksuale me të njëjtin seks. Sipas një anketimi tjetër të vitit 1992, vetëm 4% e grave dhe 4.9% e burrave, kishin kryer kontakte të tilla homoseksuale. (Associated Press, MSNBC, Shtator 15, 2005; Tamar Lewin, New York Times 2005).
Nga kjo statistikë shihet qartë se në dhjetë vjet, kontaktet homoseksuale të grave janë trefishuar, ndërsa për burrat, rritja e kontakteve homoseksuale është më e vogël.
Disa nga ju qëndrojnë, siç i thonë, të mbyllur në dollap. Ata jetojnë si gay, lesbike, ose biseksualë të fshehur. E kuptoj arsyen pse ata zgjedhin ta mbajnë sekret identitetin e tyre seksual. Ata orientimin e tyre seksual ua shfaqin vetëm pak shokëve, ose fare pak prindërve. Ata duhet të gjejnë kurajën ta shfaqin orientimin e tyre seksual. Këtë duhet ta bëjnë vetëm në ambiente që i mbështetin.
Adoleshentët e rinj që ndjejnë se janë gay ose lesbike, bëjnë mirë të mos e afirmojnë dashurinë e tyre homoseksuale ende pa shkuar në gjimnaz. U lutem ta respektoni këtë këshillë: Prisni, që në kohën e duhur dhe në vendin e duhur të kuptoni kush jeni, heteroseksualë ose homoseksualë. Po qe se nxitoni të shfaqni prirjet tuaja seksuale para kohe, kjo mund të jete shkak për gabime qe do t’i vuani gjithë jetën.
Dua ta theksoj edhe njëherë, askush nuk e zgjodhi vetë të jetë homoseksual, gay, lesbike, ose biseksual. Homoseksualët dëshirojnë marrëdhënie seksuale të kënaqshme me seksin e njëjtë. Kjo është mënyra që ata zgjedhin për një jetë intime të mirë. Por kjo nuk është e mjaftueshme. Këto veprime homoseksuale duhet t’i aprovojë edhe shoqëria. Ata nuk duhet të bien ndesh me kulturën dhe traditën popullore të vendit. Çdo veprim që shkel rregullat dhe traditat e kulturës së vendit, e ka një çmim. Hapat duhet të hidhen me kujdes.
No comments:
Post a Comment